artikelen

In nauw overleg met mijn gestoria -een meisje op dat kantoor spreekt behoorlijk Nederlands- is mijn nieuwe testament bijna klaar voor ondertekening. Omdat ik een handicap heb, komt de dorpsnotaris daarvoor, onder begeleiding van enkele paladijnen, naar mijn flat. Ik was vijf maal getrouwd en tot mijn verbazing willen ze alle namen van de vijf dames, die mijn huidige partner voorgegaan zijn, met naam en toenaam noemen. Bovendien wordt ik geacht de administratie van kinderen bijgehouden te hebben. Het zijn/waren er minstens 13, maar de helft ervan heb ik al jaren niet meer gezien of gehoord. Heb dus ook geen idee waar ze wonen en of ze in leven zijn. Ik wil dat mijn erfenis gaat naar twee kinderen uit mijn derde huwelijk en drie kinderen uit mijn relatie met de partner, waar ik in 2000 van gescheiden ben. Volgens de gestor gaat het vruchtgebruik naar mijn partner als ze mij overleeft, en dat lijkt er even niet op. Bovendien zijn we niet getrouwd, maar dat wilde ik hem niet zeggen, want het dorp is heel klein. Wat er overblijft is voor ál mijn kinderen. In de marge mag ik dan nog een beetje schuiven blijkbaar, de een mag wat meer dan de ander ontvangen, legde hij mij uit. Hij zegt dat Spaans recht nu voor mij van toepassing is, omdat ik (Nederlander) al 23 jaar hier woon. Heel sporadisch lees ik infomatie die anders luidt, maar die gestor regelt alles al 20 jaar voor me, dus ik wil geen mot met hem. Er is mogelijk 20 km verder een notaris die mij misschien wel kan helpen, maar die mag niet in dit dorp komen. Adviseert u mij, het hoofd te buigen en de verdeling die mij aangeraden wordt voor de lieve vrede goed te keuren, of kan ik, rekening houdend met mijn “aan huis gebonden zijn” toch nog voor een andere insteek kiezen. Mijn partner is Oost-Europese, 31 jaar jonger dan ik. Bovendien is ze terminaal en terug naar haar geboorteland, om te midden van haar familie haar levenseinde af te wachten. Mijn vermogen tenslotte: ik was tijdens mijn 1e huwelijk miljonair, maar ben nu nog maar een “vijf-tonner” als u begrijpt wat ik bedoel, scheiden was voor mij een drastische vorm van successie-planning dus.

Ongeveer drie jaar geleden zijn mijn man en ik in Nederland officieel gescheiden. Een gemeenschappelijke woning in de provincie Murcia werd aan mij toegedeeld. Ook de andere bezittingen zijn aan hem of aan mij toegewezen en de kous is af. Mijn notaris in Nederland adviseerde mij goed naar mijn testament te kijken, dus er kwam een nieuw testament voor in de plaats. Inmiddels ben ik sinds enkele maanden in Spanje woonachtig, doende met honderdduizend papieren voor verblijf, de auto (met caravan), de verzekering enz. Maar het huis hier in Spanje staat niet op mijn naam, dat verbaast me. Een Spaanse advocaat zegt dat ik pas wanneer ik wil verkopen een volmacht van mijn ex-man nodig heb, maar aan dat advies zijn voor mij te veel onzekerheden/risico’s verbonden. Zou u mij kunnen zeggen, wie welke aktie moet nemen om het huis op mijn naam te zetten en wie voor de kosten opdraait. Indien u niets over Murcia kunt zeggen, kent u misschien iemand die mij wel kan helpen. Alvast veel dank.

Mijn moeder heeft de Franse nationaliteit, mijn vader is Nederlander. Samen hebben ze twee kinderen (mijn broer en ik) beiden woonachtig in Spanje met Nederlands paspoort. Mijn vader had al een kind voordat hij in 1982 met mijn moeder huwde. Of die zoon, geboren in 1980, nog leeft en zo ja, waar hij woont, weten we niet. Er is geen contact. Mijn ouders willen hun vererving zo plannen dat de volledige nalatenschap, ná het overlijden van de langstlevende naar mijn broer en mijzelf gaat. Ze wonen langer dan 15 jaar in Spanje vlak bij Alcoy. Het huis waarin ze wonen is eigendom en de waarde ervan heeft samen met alle spaartegoeden een omvang van plm. 400.000,-.€. Vragen. Kunnen ze hier of moeten ze elders een testament maken, wat voor een soort testament en is schenking bij leven een stap in de richting?

Mijn zus en de man waarmee zij samenwoonde hebben samen een tweede huis in Spanje, elk voor 50% eigendom. Nu is de man overleden zonder dat er verder iets geregeld is. De zoon van haar man is de wettelijk erfgenaam en wil zijn erfenis. Hij wil uitgekocht worden of het huis laten verkopen. Is er een Spaanse wet over vruchtgebruik als er geen testament is, en zoals in dit geval de overgebleven eigenaar geen erfgenaam is? Bestaat er zoiets als een notariële akte van verdeling om de zoon uit te kopen, of moet er daadwerkelijk een verkoop plaatsvinden? Met wat voor belasting moet rekening worden gehouden, voor beide partijen? Erfbelasting wordt in Nederland betaald, omdat de eigenaren daar wonen. Is er belasting op de toegenomen waarde van het huis? Is er sprake van overdrachtsbelasting? Zo ja, wat zijn de percentages