artikelen

Een Nederlander, die op de dag van zijn overlijden in Portugal woonachtig was, had in zijn testament, opgemaakt in Portugal, opgenomen: “And he declares that his personal law, which is the Dutch law, gives him the capacity to dispose (of) his goods”. (“Hij verklaart dat zijn persoonlijke wet, de Nederlandse wet, hem de bevoegdheid geeft, om over zijn goederen te beschikken”.) Testateur was tot deze formulering gekomen, op advies van een notaris in Portugal. Het doel van de clausule lijkt duidelijk. Het zou een keuze voor Nederlands recht dienen te zijn, met het oog op de verdeling van de nalatenschap zoals in de overige bepalingen van het testament vastgelegd. Na het overlijden van testateur was de weduwe van mening, dat de hier aangehaalde clausule, de bepaling inhield dat overledene voor Nederlands recht gekozen had. De kinderen van overledene (waarvan de weduwe niet de moeder was) waren het hier niet mee eens en startten een procedure. Aan het geschil tussen de weduwe en de afstammelingen van testateur, werd door het Hof gevonnist:

Mijn man en ik hebben hier in Spanje een appartement, hebben geen kinderen en een testament op de langstlevende. We wonen hier al sinds 1982. Mijn vraag is, als een van ons twee komt te overlijden, wie is dan belanghebbende voor de erfenis, alleen de langstlevende of heeft iemand van de familie ook recht op een deel ? Mijn man en ik hebben hier in Spanje een appartement, hebben geen kinderen en een testament op de langstlevende. We wonen hier al sinds 1982. Mijn vraag is, als een van ons twee komt te overlijden, wie is dan belanghebbende voor de erfenis, alleen de langstlevende of heeft iemand van de familie ook recht op een deel ?

Wij hebben een vraag ? Mijn vrouw en ik zijn van Belgische nationaliteit. Wij zijn gehuwd met een "huwelijkscontract scheiding van goederen". Mijn vrouw heeft géén kinderen, noch broers, zusters, ouders overleden. Ik heb 2 kinderen uit een vorig huwelijk. In België hebben we samen een woning aangekocht die tevens ons domiciliewoning is. Wij hebben ook beiden een testament opgemaakt in samenspraak met notaris dat bepaalt: • bij éérst overlijden van mijn vrouw dat ik alles erf, roerend en onroerend goed; • bij éérst overlijden van mij dat mijn vrouw het grootst mogelijke deel erft en als mijn vrouw nadien overlijd dat de 2 kinderen alles erven. Nu zouden wij graag een vastgoed aankopen in Spanje en is onze vraag: • indien 2de verblijf, kan deze regeling ook toegepast worden? • wat indien wij onze eigendom verkopen in België en resident worden in Spanje, kan deze regeling dan ook toegepast worden? • hoe zou dit best kunnen geregeld worden? Het belangrijkste is, indien wij een woning aankopen in Spanje en ik zou komen te overlijden dat mijn vrouw zeker het vruchtgebruik heeft over de woning en dat zij er niet toe verplicht kan worden te verkopen. Alvast heel erg bedankt en het is echt een mooi initiatief dat deze vragen kunnen gesteld worden.

Vraag Mijn vader overleed in september 2016 in Castellon (Spanje), waar hij (weduwnaar) sinds 13 jaar woonachtig was. In een testament voor een Spaanse notaris koos hij voor toepassing van Nederlands recht, dus u en uw collega’s scribenten voor Nederlanders zullen heel tevreden zijn! Ik ben zijn enige zoon en heb vier kinderen. Een zuster van mij is weduwe, ze heeft geen kinderen. In het testament van vader staat: “ik legateer van mijn bezittingen in Spanje aan al mijn kleinkinderen, die op de dag van mijn overlijden in leven zijn, het maximale bedrag dat vrijgesteld is voor de successie-belasting in Spanje”. De omvang van de boedel, dus de waarde van de goederen in Spanje is in totaal ongeveer 300.000 euro. In Nederland liet vader 2000 euro bij een bank na. Ons werd -tot onze stomme verbazing- meegedeeld, dat de vier (inmiddels meerderjarige) kleinkinderen per hoofd 100.000 euro vrijstelling hebben, maar hoe lossen de twee erfgenamen (mijn zuster en ik) het probleem op? Wij waren van mening (en mijn vader zeker ook) dat het om 10.000 euro maximale vrijstelling zou gaan, mogelijk te verhogen met een extra wegens minderjarigheid van de kinderen (destijds). Dat staat ook in berekeningen, die wij bij zijn testament aantroffen. Op welke wijze kunnen/mogen/moeten we de zaak oplossen en welke fiscale consequenties zijn er aan die oplossing verbonden. Veel dank alvast.