artikelen

Vraag
Naar aanleiding van de eerdere informatie in “De Week” betreffende erfrecht in Spanje, wil ik u het volgende vragen.
• Wij wonen in Nederland en hebben een huis in Spanje.
• Indien een van ons overlijdt, gaat dan het huis in zijn totaliteit naar de langstlevende.
• Moet de langstlevende dan extra belasting betalen. Zo ja, wat kunnen we er aan doen om dit te voorkomen.
• Wat moeten we doen om te zorgen dat bij het overlijden van beiden het huis naar de eigen kinderen gaat en wat voor consequenties zitten daar aan?
• Kunt u ons informeren hoe we hier het beste mee kunnen omgaan.

Antwoord
Voor de beantwoording gaan wij ervan uit dat op de dag waarop de eerste van u beiden overlijdt:
- u en uw partner in gemeenschap van goederen gehuwd zijn,
- u twee gemeenschappelijke afstammelingen heeft, die op de data van overlijden van hun eerste ouder, beiden in leven zijn,
- er geen afstammelingen van vóóroverleden kinderen in leven zijn,
- geen van u beiden een wilsbeschikking maakte of in de toekomst zal maken,
voorts stellen we, met het oog op het getallenvoorbeeld, dat:
- de omvang van de huwelijksgoederengemeenschap (de gemeenschappelijke boedel) ten tijde van het eerste overlijden een waarde vertegenwoordigt van netto € 300.000,-, met inbegrip van het vermogen op die dag in Spanje € 120.000,-.

Zodra de eerste van u beiden overlijdt, zullen aan de langstlevende krachtens de Nederlandse wet alle bezittingen en schulden toegedeeld worden.
De kinderen ontvangen een vordering –in geld- van 1/3e van de nalatenschap.
Na het overlijden van langstlevende komen alle bezittingen, die tot de nalatenschap behoren toe aan de twee kinderen voor gelijke delen.

Erfbelasting in Nederland
Langstlevende heeft in Nederland een vrijstelling voor de “erfbelasting” ter grootte van ruim € 640.000,-.
Aan de andere erfgenamen, de twee kinderen dus, verklaart langstlevende schuldig te zijn een bedrag in geld, ter grootte van het erfdeel dat ieder van die erfgenamen toekomt. In het voorbeeld is dat 1/3e van de helft van € 300.000,- dus € 50.000,- per hoofd.
Met betrekking tot deze erfdelen wordt aangifte gedaan in Nederland. Langstlevende betaalt niets over zijn/haar eigen verkrijging (vrijgesteld). Voor rekening van de kinderen betaalt langstlevende erfbelasting. Echter alle goederen worden dus aan de langstlevende toegedeeld, de vorderingen van de kinderen zijn in principe opeisbaar na het overlijden van de langstlevende.

Erfbelasting Spanje
De fiscus in dit land houdt voor de berekening van het successierecht (erfbelasting) geen rekening met de vorderingen van de kinderen.
Nu we stelden dat de totale omvang van het Spaanse vermogen € 120.000,- is, is de erfenis, waarover afgerekend dient te worden met de fiscus, weer de helft dus € 60.000,-. Afhankelijk van de “Comunidad Autónoma” waarin het huis gelegen is, dient met de fiscus in Spanje afgerekend te worden. Aangifte dient onder alle omstandigheden te geschieden. Die aangifte, vast te leggen in een Spaanse (notariële) “Escritura de disolución de comunidad conyugal y aceptación de herencia” dient er tevens voor, dat de woning in Spanje, geheel op naam van langstlevende overgeschreven wordt in de openbare registers.

Conclusie
Langstlevende betaalt geen erfbelasting in Nederland. In Spanje is die afdracht afhankelijk van de ligging van het huis. Voor rekening van de kinderen wordt in Nederland successie-belasting betaald. Deze laatste betaling kan voor die kinderen van nut zijn bij het overlijden van de langstlevende van hun ouders. Immers, van de erfenis die zij dan in ontvangst nemen, mag, met het oog op de successie-belasting, het bedrag waarover al erfbelasting betaald werd (overlijden eerste ouder), mogelijk verhoogd met rente, in mindering gebracht worden. Zonder meer details te weten, is het ons helaas niet mogelijk een gedetailleerder antwoord te geven.