25-02-2013
25-02-2013

erfdeel bij echtscheiding


 Vraag.

Mijn ouders maakten in 1980 een zogenaamd langstlevende testament. Wie het eerst zou overlijden liet alles na aan de partner.

Toen mijn  vader in 1987 overleed, was de erfenis dus voor mijn moeder. Mijn zuster en ik, geboren in 1965 en 1966, dus toen net meerderjarig, bemoeiden ons er niet mee. Achteraf blijkt, dat we toch iets getekend hebben, maar we hadden niets in te brengen.

Nu is mijn moeder twee maanden geleden ook overleden en zijn mijn zus en ik samen erfgenaam volgens het genoemde testament uit 1980.

Het probleem is, dat mijn zus in scheiding ligt. Het lijkt of haar man er op gewacht heeft, want blijkbaar heeft hij recht op een deel; terwijl mijn ouders hard gewerkt hebben, heeft die nietsnut nog nooit een hand uit een mouw gestoken, (hij weet niet eens dat hij twee handen heeft en dus ook twee mouwen). Nu het grootste deel van het vermogen van mijn ouders in Spanje ligt, meende een Nederlandse advocaat in Spanje, dat het aandeel van die man (mijn bijna ex-zwager) hier niet geldt. De notaris bij ons in Begur spreekt heel mooi engels en is van mening dat ik een bewijs moet leveren, dat de ex-man geen enkel recht heeft. Kunt u mij dat bewijs leveren of zeggen wie het mij af kan geven?

Wanneer u denkt dat dit probleem voor meer mensen geldt, mag u de vraag best in de krant publiceren, zonder mijn naam natuurlijk.

Dank u voor de moeite.

 

Antwoord.

1e Handvat.

Uit de informatie die u ons verstrekt komt niet duidelijk tot uiting of in het testament van uw ouders een uitsluitings-clausule opgenomen is.

Staat die er niet in, dan biedt het testament geen handvat om de zwager uit te sluiten.

2e Handvat.

Indien uw zuster buiten gemeenschap van goederen gehuwd is -natuurlijk heeft al iemand daarnaar gekeken- valt een toedeling aan haar uit een nalatenschap niet in de huwelijksgoederengemeenschap, het gemeenschappelijke vermogen van uw zuster en haar man.

3e Handvat.

Wanneer uw moeder ten tijde van haar overlijden in Nederland woonachtig was, of korter dan vijf jaar buiten Nederland, bijv. in Spanje, woonde, dient het testament uitgelegd te worden naar de regels van Nederlands (erf)recht. Hieruit kunt u ook geen hoop putten, maar uw doel zou nog bereikt kunnen worden, wanneer uw moeder gedurende een aaneengesloten termijn van tenminste vijf jaar, voorafgaand aan haar overlijden buiten Nederland woonachtig is geweest, naar we aannemen in Spanje. In het testament (van 1980) is vermoedelijk geen rechtskeuze (voor Nederlands recht) opgenomen; nu dient Spaans erfrecht toegepast te worden en dan bent u dicht bij uw doel. Naar Spaans recht is de erfenis, die een kind van zijn/haar ouder ontvangt, privé. Uw zuster gaat er in zoverre op vooruit, dat haar aandeel in de erfenis buiten de invloedssfeer van haar partner blijft; hiertegenover staat, dat bij de boedelscheiding die tussen haar en haar man gemaakt dient te worden, rekening gehouden wordt met het vermogensbestanddeel, dat in het huis vastzit. Het vermogen van uw zuster neemt toe!

 

Conclusie.

Dus het maximaal haalbare voor uw zuster (en u) is, dat uw zwager geen mede-zeggenschap zal hebben met betrekking tot de woning in Spanje.

 
< >